ilk dönemlerde insanlar, duyu organları tarafından eriştikleri her bilgiyi gerçek olarak kabul etmişlerdir. Bu dönemde insanlar; insan zihninden bağımsız gerçekliğin olduğuna, insan zihninin bu gerçekliği kesinlikle olarak bilebileceğine ve bu bilgiyi duyularla elde edebileceğine inanmışlardı. Bilginin kaynağı sadece duyu uzuvlarına dayandırıldığı amaçlı bunun

Bilgi felsefesi kışça ilk çağdan bu yana ele alınmaya başlanmış bir konudur. Bu konunun felsefi bir sıkıntı olarak nitelendirilmesi ve temellendirilmeye çalışılması Yeni Çağda gerçekleş bir durumdur. Bilgi felsefesinin basit kavramları, hak (hakikat), gerçeklik ve temellendirmedir. Hak, düşüncenin veya ileri

Bilginin yalnızca duyularımız ya da gözlemlerimizle oluştuğunu düşünen felsefeci için, duyular ya da algılarımızla kavrayabileceğimiz alanlar sınırlıdır. Başka bir deyişle bu felsefeci için duyusal olmayan tek şeyin bilgisi mümkün olmamaktadır. Bunun için cevap olarak birey zihninin duyulardan bağımsız bir şekilde meydana geldiğini düşünen

Epiktetos daha ilk yüzyıllarda yaşamış bir felsefecidir. Doğum tarihi 55, ölüm tarihi ise 135 olarak bilinen Yunan filozoftur. Frigya’da köle olarak doğan Epiktetos, Nicopolis’e sürgün olana kadar Antik Roma’da hayatını sürmüştür.   HAYATI Epiktetos gençliğini epeyce zengin olan Epaphroditos’un kölesi şeklinde Antik Roma’da geçirmiştir.

Felsefenin, ilk defa Akdeniz etrafında izmir’in güneyindeki Milet şehrinde, popüler felsefeci Thales’le bir tabiat (doğa) felsefesi olarak meydana çıktığını söyleyebiliriz. Çıkma tarihi hemen hemen milattan önce 7. yüzyıldır. Thales tabiatı meydana getiren basit ögeyi araştırmıştı. Tabiatı ve oluşumunu anlama çabasından

Bilgi felsefesinin sorunlarından biri de bilginin kaynağı ve ölçütleri problemidir. “Bilgiyi elde etme çabalarında zihin mi yoksa zihnin dışarıdan aldığı bilgiler mi daha etkilidir?” benzeri sorular, bilgi kuramının (felsefe, teori) kaynak ve ölçüte ilişkili olarak sorularından birisidir.   Bilgi edinme sürecinde birey, evrensel bağlamda

Bilgi felsefesi (teori, kuram) öncelikle bilginin fırsatı ve imkansızlığına ilişkili olarak konuları ele almaktadır. Başka bir deyişle bilgi kuramının basit konusu, bilginin muhtemel olup olmadığıdır.   insanın bizzat kendi bilgi yetilerinden, duyularından, algılarından, gözlem ve deney yapabilme kabiliyetinden şüphe etmeye

Panaetius, milattan önce 185 ile 109 yılları arasında yaşamış bir filozoftur. Orta Stoa’nın etkili düşünürlerinden biri olan Panaetius, bireyin özünün geliştirilmesi ve yetkinleştirilmesi gerektiğini öne sürmüştür.   Panaetius, Stoacılığın ideal özüne, ruhsal aldırmazlığına hep karşı çıkmıştır. Stoacılığı reddeden Panaetius, bilge